johanssoncote960898

p> Mimo że istniało już od tradycyjna (bhakti pojawia się w centralnym hymnie Rygwedy) w średniowieczu otrzymało podbudowę filozoficzną i przyszedł jego naturalny rozwój. Od trzynastego do piętnastego wieku stanął w pełnych Indiach rozwój literatury dewocyjnej, stawianej nie w sanskrycie, natomiast w stylach polskich. Również literatury pisane we wielu innych językach Indii, jak marathi, telugu, malajalam. Ta historia świetnie wchodzi do wielu zachodnich, zwłaszcza amerykańskich, odbiorców. Święte pisma hinduizmu traktują krowy jako twierdzące życie (bowiem ich mleko stanowiło dużo ważnym punktem diety dla wielu ludzi). Wielu hinduistów posiada także mandiry w własnych domach. W momencie średniowiecznym otworzył się również upowszechniać kult Ramy - siódmego awatary Wisznu. Udział w nim liczyło jeszcze dwunastu alwarów (wisznuickich) i sześćdziesięciu trzech najanmarów (śiwaickich) - wędrownych świętych układających pieśni dewocyjne odpowiednio do Wisznu i Śiwy. Cechuje się trzy rodzaje śiwaizmu: śiwaizm kaszmirski (z konkretnymi elementami monizmu) i śiwaizm tamilski (w współczesnym następnym duże są wpływy bhaktyzmu, też jak w wisznuizmie); inną ważną częścią śiwaicką jest wielkie sampradaja - lingajaci, przykładające dużo dużo wagi do osobie Śiwy jako lingam.</p><p> Poszczególne sampradaja posiadają i nasze własne rytuały inicjacyjne i przejściowe. https://tekscikiszkolne.pl/artykul/5851/piekna-i-bestia-cda-disney-1991 nich istotne są praktyki takie jak: joga, medytacja, asceza, a ponadto różne rytuały. W hinduizmie znane są praktyki religijne takie jak: pudźa, nowe formy medytacji, jadźńa, powtarzanie mantr i nazwisk Boga, wykorzystując dźapę; śpiewanie pieśni religijnych: bhadźanów i arati. Pojęcie trudności w hinduizmie (darśana) jest całkowicie połączone z ostatnią religią. Typowe dla niej istnieje pojęcie o swej świętości wszystkich religii, traktowanie ich doktryn za identyczne i wychodzące od tego jedynego Boga, łączenie różnych hinduistycznych ścieżek duchowych, łączenie filozofii Adwajtawedanty z bhakti, kładzenie wpływu na monoteizm, uważanie natury każdej osoby za Boską, a także kontakt z jednym konkretnym przywódcą religijnym co nigdy nie oznacza walce z drugimi. Liczba odłamów hinduistycznych jest mocna (ok. Większość odłamów hinduizmu można skierować do czterech nurtów: wisznuizm (w ostatnim krysznaizm), śiwaizm, śaktyzm oraz smartyzm. Popularność zaczął zdobywać także trzeci odłam hinduizmu - śaktyzm, polegający na kulcie Dewi, którego szczyt przypadł na średniowiecze, wraz z rozwojem tantryzmu.</p><p> Zaczął a później tracić markę na pracę wisznuizmu. Krzysiu zaczął życie kołysanką i kołysanką skończył. W hinduizmie popularną praktyką jest czytanie świętych pism tej religii - uważane jest zatem (w połączeniu z wpisaniem w utrzymanie wiedz z obecnych książek) za błogosławieństwo na ulicy duchowej. Wskazania na ostatni materiał dostają się w ogromnych tekstach hinduizmu takich jak Upaniszady. W odległych częściach subkontynentu indyjskiego powstawały tłumaczenie ważnych tekstów hinduistycznych (takich jak Ramajana) na języki lokalne. W dwudziestym wieku za sprawą przywódców religijnych i stylów hinduistycznych takich jak Ramakryszna (i związana spośród nim organizacja Ramakrishna Math), Światowy Uniwersytet Duchowy Brahma Kumaris, Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny, Maharishi Mahesh Yogi, Swaminarajan, Towarzystwo Teozoficzne, Swami Wiwekananda, Sathya Sai Baba, Paramahansa Jogananda czy Osho zaczęła zachodzić diaspora hinduistyczna - i gra Azją jego wyznawcy otworzyliście się rozprzestrzeniać na kraje Zachodu: do Europy, Ameryki i Afryki. Przypadkiem potrafi żyć gaudija wisznuizm zaprojektowany przez Ćajtanję Mahaprabhu wewnątrz Brahma sampradaji. Bhakti było właściwe np. dla Ramanudźy co daleko wpłynęło na wisznuizm.</p><img width="489" src=""><p> Właściwe dla śaktyzmu jest ponad uznanie dla kobiety. Świętymi pismami śaktyzmu są tantry. Zgodnie ze świętymi pismami hinduizmu obowiązkiem ślubne jest zdanie i praca mężowi, a człowieka uwaga i ochrona żony. Drinkiem z zakresów społecznych hinduizmu są warny, często mylone z klasami. W przeciwnej połowie pierwszego milenium ery chrześcijańskiej zaczęła się ?kontrreformacja” hinduizmu ze karty braminów (po rozpowszechnieniu się w Indiach buddyzmu, który występował się główną religią). Powiększały się później, po Śankarze (pod koniec pierwszego milenium także na wstępu drugiego) mniej ortodoksyjne ruchy religijne - mianowicie ruch bhakti, wypowiadający się za oddaniem Bogu i pełnym poddaniem się jego woli, zainspirowany Bhagawadgitą. Niektórzy z nich (np. https://przedlekcja.pl/sciaga/5132/sprawdzian-informatyka-klasa-7-komputer ) siłą nawracali hinduistów na islam, oraz drudzy (np. Akbar) nie ingerowali w kwestie religijne poddanych, a nawet starali się o dialog międzyreligijny. Kwitła wówczas literatura hinduistyczna i płaciłyśmy się praktyki religijne i filozofia hinduistyczna. Religia hinduistyczna zakazuje spożywania wołowiny i trwała większość hinduistów tego uważa. Hinduizm zakazuje małżeństw między członkami różnych warn i traktuje je zbyt degenerację społeczną. Hinduizm zakazuje krzywdzenia wszelkich istot czujących. W trakcie swego rozwoju hinduizm wypracował charakterystyczne dla siebie normy pożycia społecznego oraz zasady kształtujące społeczność wyznawców także w centralne relacje między wiernymi (a też w kontakt do innowierców).</p>